تو را دیدم ای عشق،و دیگر زمین آسمانیست و شایسته این نیست که در بهت بیهودگی ها بمانم                            تو را دیدم ای عشق،و آموختم از تو اغاز خود را                                                                                                               نگاه تو کافیست                                                                   من آموختم ریشه رویش باغ ها را و باران خورشیدها را

من کنار توام و تو

به جستجوی من از هفت بام فرود می آیی

تو کنار منی و من

به جست و جوی تو از هفت بیشه می گذرم

اگر قرار نبود

آن در گشوده شود

چرا کلیدش را برنداشتند

اگر قرار نبود من میوه بچینم

چرا در باغ

تنهایم گذاشتند

من نیستم در این پیراهن،تویی تو

که فرود آمده ای بر دریاچه و آب را بی تاب کرده ای

تو نیستی در این پیراهن،منم من

که عبور کرده ام از در و ماه را در آب دیده ام

پروانه

رنگ بالهایش را از یاد برده است

پرنده

آوازش را به یاد نمی آورد

دعا کنید

سطرهای عاشقانه

از یادمان نرود

گویند که هر چیز به هنگام بود خوش                ای عشق چه چیزی که خوشی در همه هنگام